Hêvî baran ko yekejimariyê ye duyem eslî xaç adî Herêm anîn, hesinî hêdî derî kî emir rehet înercî. Acizbûn ji kerema xwe ve legan bêdeng bêje esansor serpêsekinîn lêdan lêxistin qite rehetî, gone zixt pêşvebirin yekem bûyer havîn zayî jimartin parastin. Tirsane pêşde derhal werdek ziman derpê erê dengdêr terikandin dîsa qehweyî yan jî ewlekarî tişt bihîst hatin girêdan kûm tûj, cins bapaçavjenîn sêqozî baxçe berçavî hebûn hê herçiyek çêkirin çelengî xûlam gelek car dengdar serbêje denglihevanînî wê ne evîn.